Paralympisch tv kijken
De Paralympische Spelen zijn begonnen en ik kijk echt alles! Dat betekent elke avond een samenvatting. In tegenstelling tot de Olympische Spelen wordt er maar weinig uitgezonden op de Nederlandse televisie. Live verslagen zijn er helemaal niet. Aan het eind van de dag is er een kort praatprogramma met een onbekende presentator. Waar is Mart Smeets? En ’s avonds laat volgt er nog een samenvatting van de Nederlandse prestaties van de dag. En dat zijn nogal een prestaties!
Elke avond kunnen we er weer een paar medailles bijschrijven, want we zijn hartstikke goed. Net als bij de Olympische Spelen blinkt Nederland uit in zwemmen. Maar op Paralympisch niveau zijn we ook ijzersterk in tennis. We hebben een grote delegatie rolstoeltennissers, die het hele podium oranje kleuren.
Het beetje tennis dat wel wordt uitgezonden, zorgt er gek genoeg voor dat de kijker zich slechtziend voelt. De belichting is zo slecht geregeld dat de ballen dezelfde kleur hebben als het veld, waardoor je steeds moet raden waar de bal is, op basis van de beweging van de spelers. Zou dat zijn om medeleven te kweken? Origineel idee, maar slechte uitvoering. Er zijn namelijk veel slechtziende Paralympiërs, maar niet op de tennisbaan!
Onder de rolstoeltennissers is natuurlijk ook het ‘Paralympisch gezicht’ Esther Vergeer. Zij is een soort reclamebord voor de Paralympische sport. Maar blijkbaar werkt deze reclame toch niet goed genoeg. Er blijft weinig interesse voor de Paralympische Spelen, dus wordt er weinig van op tv uitgezonden. Of is er weinig interesse omdát er weinig wordt uitgezonden?