Komende winter verschijnt mijn verhaal Dochters van Thure in het Dordrechts Winterboek. Een boek met verhalen over winter in Dordrecht.
Dit kijk- en leesboek wordt geleverd als boek-in-blik met winterse tekeningen van Jan Hensema erop. Het boek-in-blik zit in een papieren draagtasje met daarop een stempelafdruk van een Hensema-afbeelding. In het tasje zit ook nog een envelop met vijf ansichtkaarten van Dordtse wintergezichten, eveneens getekend door Jan Hensema.
In het boek staan behalve verhalen en gedichten ook winterse knutseltips, decoraties, recepten, handwerkideeën, zelfmaakcadeautjes en puzzels.
Het boek wordt op 5 november in Dordrecht gepresenteerd. Meer details volgen.
Nog net voor mijn vakantie, op 29 mei, werd de bundel Vijfentwintig Obsessies gepresenteerd. In Stayokay in Amsterdam waren er voordrachten, muziek en natuurlijk signerende schrijvers. Voor deze bundel verzamelde Godijn Publishing 25 verhalen over obsessies, waaronder mijn Een Uniek Personage. Hier een klein fragment:
Vroeger vertelde ik thuis al verhalen over mijn vriendjes Harry, Heidi en Pippi. Het duurde even voor mijn ouders erachter kwamen dat er helemaal geen kinderen met die namen in mijn klas zaten. Voorzichtig polsten ze of die vriendjes denkbeeldig waren. Ik zat al bijna bij de schoolpsychiater toen ze begrepen wat ik deed. Voor mij was het heel logisch. Het meisje dat naast me zat had twee lange vlechten, dus noemde ik haar Heidi. Harry had een rond brilletje en een litteken. Pippi had rood haar en was heel sterk. Natuurlijk kende ik hun echte namen, maar ik noemde ze liever bij de namen die ik bij ze vond passen.
Zo doe ik dat nog steeds. Daarom vinden mensen mij raar. Maar ach, iedereen heeft wel wat. Toch? Behalve die jongen van de schilderles. Hij heeft geen enkele eigenaardigheid, niets dat me ergens aan doet denken. Ik moet toch ooit iemand zoals hij zijn tegengekomen in een verhaal?
Meer verhalen
De rest van dit verhaal, en nog 24 andere obsessie-verhalen zijn te lezen in de bundel. Voor € 16,95 te bestellen bij elke lokale boekhandel, bij Godijn Publishing of bij mij.
De 25 verhalen zijn geschreven door: Alice Bakker | Violet Bakker | Hermijn Bloemhard | Mindel Blokhuizen | Mandy Bontius | Bibi Boom | Sharon Doggen | Julie van Drooge | Kim Elverding | Annemarie Gerbrandy | Elly Godijn | Inge Hulsker | Thirza Karssen | Gerti de Koeijer | Daniëlle Logtenberg | Elke van der Lugt | Krista Middel | Tamara Rozengarden | Johan van de Velde | Sylvia Vermont | Lammy Vriesinga | Wil de Wit | Mariëlle van Woudenberg | Jolanda Zuydgeest | Suicyco.
Voor Hebban schreef ik een blog over NaNoWriMo (National Novel Writing Month: schrijf 50.000 woorden in de maand november) en mijn bijzondere deelname dit jaar.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 wel/niet ga winnen
Dit jaar doe ik mee aan NaNoWriMo als rebel. Dat betekent dat ik me niet aan alle regels hou. Dus ik schrijf niet aan een nieuw boek, waar ik deze maand de eerste 50.000 woorden van schrijf. Eigenlijk hou ik me aan geen enkel deel van die regel. Dit was voor mij een slecht moment om aan een nieuw boek te beginnen, omdat ik juist in de afrondende fase van een boek ben. Ik besteed deze maand dus aan de zoveelste herschrijfronde van mijn tweede jeugdboek KoppelKids. En daarnaast aan het schrijven van korte verhalen.
De NaNoWriMo mensen raden je aan volgens hun regels te werken, met een goede reden. Om in een maand achter elkaar door te gaan, is het goed als je je fantasie de vrije loop laat. Alles opschrijven wat in je opkomt, nergens op terugkomen. Doorschrijven, doorschrijven, doorschrijven. Pas na november ga je kijken wat er anders moet en of er iets goeds tussen zit. Dat werkt. Je ziet het statistiek-lijntje stijgen, je merkt dat je echt de 50.000 woorden grens kan halen en ondertussen groeit je verhaal ook. Vaak kom je verrassingen tegen in je eigen creatie. Dat dat goed werkt, weet ik. Mijn jeugdboek Het Verloren Volk begon tijdens NaNoWriMo 2009. Mijn toekomstige boek KoppelKids trouwens ook, NaNoWriMo 2011.
Maar dit jaar doe ik het dus anders. Ik herschrijf mijn tweede jeugdboek en ik werk aan een aantal korte verhalen. Ik tel geen woorden maar uren. Elk uur telt als 1000 woorden. Deze maand wil ik 25 uur herschrijven en 25 uur aan korte verhalen werken.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 niet ga winnen
Tijdens NaNoWriMo herschrijven is een slecht idee, omdat je bij herschrijven juist over elk woord en elke zin goed moet nadenken. Moet die zin daar echt zo staan? Is dat het beste woord op die plek? Is deze alinea goed opgebouwd? Herschrijven is een totaal andere discipline dan (een eerste versie) schrijven. Dus niet mijn fantasie de vrije loop laten, maar juist nauwkeurig over elk woord nadenken.
Aan verschillende korte verhalen werken is een slecht idee, omdat je dan elke keer moet omschakelen. Als je aan één lang verhaal werkt en daar elke dag aan schrijft, blijf je goed in het verhaal zitten. Ik switch steeds tussen een stuk of zes verhalen. Dan kost het elke keer weer tijd om in te komen.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 wel ga winnen
Al sinds November 2011 ben ik met dit boek bezig. Er lijkt maar geen einde te komen aan het herschrijven. Maar toch zie ik het boek steeds beter worden en dat maakt dat het elke herschrijfronde waard is. Ik heb net voor November een hoop nuttige redactionele aanwijzingen gekregen. Daarmee wil ik nu meteen aan de slag, voordat ik het weer een tijd laat liggen. Daarom is het een goed idee om me er deze maand in vast te bijten. Ik heb mezelf beloofd er deze maand 25 uur in te steken. Dat is veel tijd. En dus zal het veel opleveren. Ik kijk uit naar mijn herschreven versie op 30 november!
Daarnaast schrijf ik dus elke paar dagen een nieuw verhaal. Of eigenlijk werk ik aan allerlei verhalen door elkaar. Dat klinkt misschien chaotisch, maar dat is het zeker niet. Ik heb een excelbestand waarin ik de verhalen bijhoud en hoeveel uren ik waaraan heb besteed. Elke keer als ik ervoor ga zitten, kan ik kiezen in welk verhaal ik zin heb. Als ik in het ene verhaal vastloop, ga ik gewoon met een van de anderen verder. De volgende dag kijk ik weer met een frisse blik naar het eerste verhaal en kan ik weer verder. De veelheid aan verhalen helpt me dus om op gang te blijven.
Wat denk je, ga ik wel of niet winnen dit jaar? In elk geval heb ik zojuist een half uur besteed aan het schrijven van deze blog. Ik tel weer 500 woorden bij mijn wordcount.
Afgelopen week zat ik boven op een berg bij het prachtige plaatsje Pietrasanta voor een schrijfretraite. Il Bene biedt hier in Toscane, vlakbij Pisa, een heerlijk zonnig plekje en vooral veel rust. Gastvrouw Elena zorgde dat ik niets te kort kwam. Ik hoefde aan niets anders te denken dan schrijven. En dat heb ik gedaan.
Vol frisse moed dook ik weer in mijn manuscript dat een tijdje stof had liggen verzamelen. Naar aanleiding van een manuscriptbeoordeling, had ik een plan van aanpak. Mijn wirwar van personages en verhaallijnen moest geordend worden. Ik koos één hoofdpersoon. Haar verhaallijn werd de hoofdlijn. Andere verhaallijnen werden subplots, of moesten weg. Kill your darlings noemen we dat. Er zijn heel wat darlings gesneuveld, maar zoals ik laatst ergens las: het is net als een tuin, als je het onkruid weghaalt, wordt uiteindelijk de hele tuin mooier.
Ik heb dagenlang met scenes geschoven, scenes weggegooid en scenes omgeschreven. Aan het eind van de week had ik de structuur te pakken en alle puzzelstukjes op de juiste volgorde. Er zijn nog gaten te vullen, want de week was veel te kort. Maar daar ga ik de komende tijd lekker mee verder. En misschien zoek ik nog wel een week zo’n mooi plekje op.
Het jaar 2015 begint goed! Vanaf vandaag is de bundel RUIS verkrijgbaar.
Natasja Bijl schreef een schrijfwedstrijd uit, met deze opdracht:
Eén misstap, een verkeerde keuze met fatale gevolgen. Een kalm en rustig bestaan slaat om in complete chaos en hoe hard je ook vecht, er lijkt geen weg terug. Alles wat nog overblijft is RUIS…
Uit 100 inzendingen koos zij er 20 voor een mooi opgemaakte bundel.
Vandaag is er weer een mooie bundel gepresenteerd: Het Gebaar dat mijn leven veranderde. Godijn Publishing organiseerde de schrijfwedstrijd samen met Ellis Bell van gebarenliedjes.nl. De opdracht was een verhaal waarin een doof persoon voorkomt, en met een speciale rol voor een gebaar.
In de Parkschouwburg in Hoorn hadden zij een mooie presentatiemiddag in elkaar gezet. Ellis liet enkele gebarenliedjes horen, waaronder een liedje speciaal gecreëerd naar aanleiding van het winnende verhaal.
Mijn verhaal Kleine handen, grote gebaren zat niet bij de 3 winnende, maar heeft wel met 25 andere een plekje in deze bundel.
De bundel is voor € 15,95 te koop bij mij, Godijn Publishing, de boekhandels in Hoorn en bol.com.
Komende winter verschijnt mijn verhaal Dochters van Thure in het Dordrechts Winterboek. Een boek met verhalen over winter in Dordrecht.
