November zit erop. Dat betekent het einde van mijn schrijfmaand, geïnspireerd op NaNoWriMo. Ik maakte mijn eigen regels. En het is me gelukt! Deze maand heb ik 50 uur besteed aan herschrijven, schrijven, publiceren. Wat kan een mens veel doen in 30 dagen!
herschijven
Vlak voor november kreeg ik redactie-aanwijzingen terug op mijn manuscript KoppelKids. Daar ben ik meteen mee aan de slag gegaan. Deze maand werkte ik het hele verhaal door en deed ik de nodige aanpassingen op woord- en zinsniveau. Nu rest nog een rijtje aantekeningen over de grote lijnen van het boek. Daar moet ik nog goed over nadenken en aanpassen. Dan is het tijd om te denken over uitgeven.
schrijven
De Letterpellers organiseerden een wedstrijd voor wel heel korte verhalen: precies zes woorden. Van de 200 inzendingen eindigde mijn verhaal op de vierde plaats! In de bibliotheek van Papendrecht mocht ik een wijnpakket in ontvangst nemen.
De uitslagen van die wedstrijden volgen binnenkort.
publiceren
Voor het eerst publiceerde ik een verhaal op Smashwords. Dat is een internationale website waar je e-books in veel talen, vormen, lengtes en prijsklassen kan downloaden. Mijn verhaal Kamer 314, en de engelse variant Room 416, zijn gratis te downloaden.
Op Nederland Schrijft plaatste ik het korte verhaal Vindplaats in de Duinen.
Heel Nederland Schrijft vroeg om wintervertellingen. Daarvoor schreef ik De Eerste Sneeuw.
Natuurlijk schreef ik ook deze maand weer een aantal verhalen van 120 woorden: Winterwit, Ingehaald, Vrijwillig en Een Vreemdeling.
Heel wat geschreven dus! Een lekker productieve maand. Ik schrijf natuurlijk gewoon weer door, maar ietsje rustiger aan.
Voor Hebban schreef ik een blog over NaNoWriMo (National Novel Writing Month: schrijf 50.000 woorden in de maand november) en mijn bijzondere deelname dit jaar.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 wel/niet ga winnen
Dit jaar doe ik mee aan NaNoWriMo als rebel. Dat betekent dat ik me niet aan alle regels hou. Dus ik schrijf niet aan een nieuw boek, waar ik deze maand de eerste 50.000 woorden van schrijf. Eigenlijk hou ik me aan geen enkel deel van die regel. Dit was voor mij een slecht moment om aan een nieuw boek te beginnen, omdat ik juist in de afrondende fase van een boek ben. Ik besteed deze maand dus aan de zoveelste herschrijfronde van mijn tweede jeugdboek KoppelKids. En daarnaast aan het schrijven van korte verhalen.
De NaNoWriMo mensen raden je aan volgens hun regels te werken, met een goede reden. Om in een maand achter elkaar door te gaan, is het goed als je je fantasie de vrije loop laat. Alles opschrijven wat in je opkomt, nergens op terugkomen. Doorschrijven, doorschrijven, doorschrijven. Pas na november ga je kijken wat er anders moet en of er iets goeds tussen zit. Dat werkt. Je ziet het statistiek-lijntje stijgen, je merkt dat je echt de 50.000 woorden grens kan halen en ondertussen groeit je verhaal ook. Vaak kom je verrassingen tegen in je eigen creatie. Dat dat goed werkt, weet ik. Mijn jeugdboek Het Verloren Volk begon tijdens NaNoWriMo 2009. Mijn toekomstige boek KoppelKids trouwens ook, NaNoWriMo 2011.
Maar dit jaar doe ik het dus anders. Ik herschrijf mijn tweede jeugdboek en ik werk aan een aantal korte verhalen. Ik tel geen woorden maar uren. Elk uur telt als 1000 woorden. Deze maand wil ik 25 uur herschrijven en 25 uur aan korte verhalen werken.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 niet ga winnen
Tijdens NaNoWriMo herschrijven is een slecht idee, omdat je bij herschrijven juist over elk woord en elke zin goed moet nadenken. Moet die zin daar echt zo staan? Is dat het beste woord op die plek? Is deze alinea goed opgebouwd? Herschrijven is een totaal andere discipline dan (een eerste versie) schrijven. Dus niet mijn fantasie de vrije loop laten, maar juist nauwkeurig over elk woord nadenken.
Aan verschillende korte verhalen werken is een slecht idee, omdat je dan elke keer moet omschakelen. Als je aan één lang verhaal werkt en daar elke dag aan schrijft, blijf je goed in het verhaal zitten. Ik switch steeds tussen een stuk of zes verhalen. Dan kost het elke keer weer tijd om in te komen.
Waarom ik NaNoWriMo 2015 wel ga winnen
Al sinds November 2011 ben ik met dit boek bezig. Er lijkt maar geen einde te komen aan het herschrijven. Maar toch zie ik het boek steeds beter worden en dat maakt dat het elke herschrijfronde waard is. Ik heb net voor November een hoop nuttige redactionele aanwijzingen gekregen. Daarmee wil ik nu meteen aan de slag, voordat ik het weer een tijd laat liggen. Daarom is het een goed idee om me er deze maand in vast te bijten. Ik heb mezelf beloofd er deze maand 25 uur in te steken. Dat is veel tijd. En dus zal het veel opleveren. Ik kijk uit naar mijn herschreven versie op 30 november!
Daarnaast schrijf ik dus elke paar dagen een nieuw verhaal. Of eigenlijk werk ik aan allerlei verhalen door elkaar. Dat klinkt misschien chaotisch, maar dat is het zeker niet. Ik heb een excelbestand waarin ik de verhalen bijhoud en hoeveel uren ik waaraan heb besteed. Elke keer als ik ervoor ga zitten, kan ik kiezen in welk verhaal ik zin heb. Als ik in het ene verhaal vastloop, ga ik gewoon met een van de anderen verder. De volgende dag kijk ik weer met een frisse blik naar het eerste verhaal en kan ik weer verder. De veelheid aan verhalen helpt me dus om op gang te blijven.
Wat denk je, ga ik wel of niet winnen dit jaar? In elk geval heb ik zojuist een half uur besteed aan het schrijven van deze blog. Ik tel weer 500 woorden bij mijn wordcount.
Het is alweer de laatste week van November, tijd voor een NaNoWriMo update. Mijn verhaal Het Boekenhoekje zit inmiddels op 40.000 woorden, keurig op schema dus om aan het eind van de maand 50.000 woorden te halen!
Ten eerste mijn hartelijke dank voor de suggesties tot nu toe. Er gebeurt al van alles in Gina’s boekenwinkel Het Boekenhoekje. Ik heb nog een aantal ideeën om uit te werken, maar kan nog wel wat gebeurtenissen gebruiken om de uurtjes op het midden van de dag op te vullen. Dus suggesties zijn nog steeds welkom!
Intussen heb ik als achtergrond voor mijn hoofdpersoon Gina twee korte verhalen geschreven, die – niet geheel toevallig – in de thema’s passen van twee schrijfwedstrijden op Monument Of Life. Lees ze via de links hieronder, en jawel, je mag stemmen. (bloemen aan de linkerzijkant)
Voor de eerste wedstrijd Een Zomer om Nooit te Vergeten plaatste ik het verhaal Omslag.
Het is November en dat betekent NaNoWriMo, National Novel Writing Month. Zie mijn blog van vorig jaar voor meer uitleg. Net als de afgelopen vijf jaar, doe ik weer een poging een boek te schrijven deze maand.
In 2009 schreef ik tijdens November de eerste versie van Het Verloren Volk. Het was pas een paar jaar later dat ik er genoeg aan gesleuteld had om er tevreden over te zijn, maar zonder NaNoWriMo was die eerste versie er nooit gekomen.
De verhalen van de jaren daarna vind ik (nog) niet goed genoeg voor publicatie in boekvorm, maar dat kan nog komen.
Vorig jaar werd al na twee dagen duidelijk dat ik de 50.000 woorden niet zou halen. Ik had het veel te druk met voorbereidingen voor de publicatie van Het Verloren Volk op 22 november 2012. Dat was een hoop werk, maar hartstikke leuk. Dus dat NaNoWriMo er een keer bij inschoot, vond ik helemaal niet erg.
Dit jaar ga ik er weer vol voor. Mijn verhaal speelt in een boekenwinkel, met de naam Het Boekenhoekje. Die naam zal vast nog veranderen, want erg origineel is ie niet. De eigenaresse van de winkel, Gina, heeft besloten als promotiestunt de winkel 24 uur achter elkaar open te houden.
Het verhaal duurt dus precies 24 uur. In die tijd zijn er feestelijke activiteiten en komen er onverwachte bezoekers langs. Zoals de nette schrijver Fernando, die Gina vaag bekend voorkomt, maar waarvan?
Maar er zijn ook eenzame nachtelijke uurtjes waarin Gina in stoffige oude boeken op achterste planken duikt, waar ze wel eens een verrassing tegen kan komen.
Gelukkig krijgt ze overdag hulp van haar medewerkers, de studenten Alexander en Eline, die parttime in de winkel en het koffiehoekje werken, en Jan, de gepensioneerde leraar Nederlands die graag tussen de boeken staat. Ook Gina’s zoon Robin en Jans kleindochter Laura helpen een handje mee tijdens de marathondag.
Inmiddels ben ik 12.000 woorden ver en beginnen de personages lekker te leven. Ik heb nog niet besloten wat er allemaal nog gaat gebeuren in het Boekenhoekje, dus suggesties zijn welkom!
P.S. Ook mijn wekelijkse 120 woorden verhalen zullen deze maand in het teken staan van Gina en haar Boekenhoekje. Zo schreef ik deze week Retour.
Natuurlijk is schrijven altijd leuk. Maar november is echt de schrijfmaand! Nee, dat is geen nieuw plan van de Nederlandse overheid om analfabetisme tegen te gaan. Het is National Novel Writing Month, beter bekend als NaNoWriMo. Het idee is simpel: in één maand tijd schrijf je een boek van 50.000 woorden.
Normaal gesproken is 50.000 woorden vrij weinig voor een roman. Maar voor de haalbaarheid in één maand, is gekozen voor 50.000 woorden. Ik heb trouwens gemerkt dat het voor een kinder- of jeugdboek een prima lengte is. En anders schrijf je het restje er in december bij. De enige opdracht voor november is 50.000 woorden schrijven, zonder teruglezen of aanpassen.
‘Writing is just like watching tv.’ Dat ontdekte Chris Baty, de grondlegger van NaNoWriMo, toen hij in 1999 met 21 vrienden besloot te gaan schrijven. Daarmee bedoelde hij dat het net zo gezellig was om met vrienden bij elkaar te komen en boeken te schrijven als het was om samen voor de tv te hangen. Wat met een vriendengroep in San Francisco begon, is inmiddels uitgegroeid naar 300.000 deelnemers in 40 landen. Het gezellig samen over de boeken kletsen is dan ook verplaatst naar het internet, op www.nanowrimo.org is een levendig forum voor alle schrijvers. Daarnaast zijn er op veel plaatsen schrijfbijeenkomsten in November.
Mocht je je afvragen of zo snel schrijven niet een heel slecht boek oplevert, het antwoord is ja. Maar je kunt ook niet verwachten op 30 november een compleet manuscript naar de drukker te kunnen sturen. Op 30 november heb je een eerste versie. Daarna ga je schrappen, schaven, structureren, verhaallijnen vastknopen, spelfouten verbeteren, alles wat je in november heb laten zitten. Want als je daar al eerder mee was begonnen, had je nooit tot de laatste bladzijde doorgeschreven. Dankzij NaNoWriMo heb je tenminste jouw hele boek uitgeschreven!
