schrijfwedstrijd

Zo kies je een schrijfwedstrijd

penpapierEr worden talloze schrijfwedstrijden georganiseerd. Als je aan allemaal mee wil doen, heb je daar een fulltime baan aan. Je zult dus keuzes moeten maken. Op websites als schrijvenonline en schrijverspunt worden bijna alle schrijfwedstrijden op een rijtje gezet. Hoe kies je uit die lange lijst nou de beste wedstrijden?

Mag ik meedoen?

Het is een open deur, maar de eerste vraag is natuurlijk of je wel voldoet aan de voorwaarden voor deelname. Soms is een wedstrijd voor jongeren tot een bepaalde leeftijd of voor inwoners van een bepaald gebied. Check dit eerst, voordat je je tijd verspilt.

Waar gaat het over?

Bij de meeste wedstrijden is er een thema of een genre bepaald. Wordt er proza of poëzie gevraagd? Kun je iets met het onderwerp? Soms is het juist goed om eens een genre te proberen dat je normaal niet schrijft. Maar als je het te ver van jezelf zoekt, kan het blokkerend werken. Kijk of je binnen redelijke tijd een idee krijgt. Laat de wedstrijd anders aan je voorbij gaan.

Wie organiseert het?

Iedereen kan een wedstrijd organiseren. De één pakt dat heel serieus en professioneel aan, de ander verkijkt zich erop en levert bijvoorbeeld een halfbakken verhalenbundel op. Als een organisatie zijn eerste wedstrijd organiseert, kun je de gok wagen. Aan de voorwaarden en de communicatie kun je vaak wel al een inschatting maken. Bij een organisatie die jaarlijks een wedstrijd uitschrijft, is het zeker verstandig te zoeken naar ervaringen van eerdere deelnemers. Vaak kan je de bundel van vorige jaren nog kopen. Dat is een goede maatstaf voor deze editie.

Wat win ik?

schrijfwedstrijd-bekerZoek goed uit wat er te winnen is. Wordt er alleen één winnaar gekozen of wordt er een selectie gemaakt van verhalen die in een bundel gepubliceerd worden? Soms ontvangen de winnaars een (geld)prijs. Zelf vind ik vooral publicatie een mooie beloning. Waar ik minder blij van word, zijn prijzen die bestaan uit korting op een cursus. Tenzij je echt al van plan was die cursus te doen, zou ik zo’n wedstrijd overslaan.
Bij een wedstrijd die verhalen publiceert, is het verstandig na te vragen of verhalen geredigeerd worden. Een organisator die een kwalitatieve bundel wil opleveren, zal altijd een laatste redactie uitvoeren en die laten goedkeuren door de schrijver. Dat levert een publicatie op die mooi staat op je schrijf-cv.

 

 

Schrijfwedstrijden

eerste prijsHet zal je wel opgevallen zijn: ik doe vaak aan schrijfwedstrijden mee. Regelmatig hoor ik: ‘Jij wint altijd’. Laat ik iedereen gelijk uit die droom helpen: heel vaak haal ik geen prijs of nominatie, maar ik bericht natuurlijk vooral over de positieve resultaten!

De belangrijkste reden voor mij om mee te doen aan wedstrijden, is om aan het schrijven te blijven. Beter schrijven leer je vooral door het veel te doen. Maar ik vind het lastig om voor mezelf te gaan zitten schrijven. Waar begin ik? Waarover? Een wedstrijd heeft vaak een thema en ook niet onbelangrijk: een deadline. Als een verhaal voor een bepaalde datum af moet zijn, heb ik tenminste een stok achter de deur.

Verder is deelname aan wedstrijden een goede manier om te zien of je verhalen van een goed niveau zijn. Hoewel de selectie door een jury een subjectief gebeuren blijft, kun je wel aannemen dat je goed schrijft als je regelmatig geselecteerd wordt.

bookWel is het zaak het kaf van het koren te scheiden, want in principe kan iedereen een schrijfwedstrijd organiseren. Het blijft mensenwerk, en de één neemt het serieuzer dan de ander. Zo heb ik al weleens in een bundel met een lelijke voorkant en vol spel- en typefouten gestaan. Zonde, maar dan weet ik dat ik aan hun volgende wedstrijd niet meer mee hoef te doen.
Gelukkig zijn er ook heel veel goed georganiseerde wedstrijden, met aandacht voor de verhalen en de schrijvers.

 

Ten slotte blijft het natuurlijk altijd spannend, wachten op de uitslag. Zo was ik gisteren teleurgesteld dat mijn verhaal niet de bundel heeft gehaald van Schrijfatelier Alicia, dat vorig jaar wel mijn verhaal opnam, en daar een mooie bundelpresentatie bij organiseerde.
En op dit moment zit ik in spanning te wachten op de shortlist van de Insomnia wedstrijd van LetterRijn. Mijn verhaal heeft de longlist van 67 verhalen gehaald, daar ben ik al heel blij mee. Maar daar wordt nog de helft uit geselecteerd voor de bundel! Duim je voor me?

Update 5 juli: Ja, mijn verhaal is geselecteerd voor de bundel Insomnia! Bedankt voor het duimen!

 

Koningsdrama

In het kader van 200 jaar Nederlands Koninkrijk, organiseerden de Bibliotheek van A tot Z, ToBe cultuurcentrum en Dordrecht Viert de schrijfwedstrijd Koningsdrama. 43 inzenders schreven een koningsdrama in 200 woorden.

Op 7 februari 2014 werden de 10 winnaars bekend gemaakt in een leuk programma in het Energiehuis in Dordrecht. Op YouTube staat een filmpje van deze avond.

Eerst werden na een korte toneelpresentatie de drie winnaars bekend gemaakt wiens verhalen tot een toneelstuk bewerkt worden. Vervolgens twee liedjes van een singer-songwriter, en de bekendmaking van de drie winnaars van een liedbewerking. Daarna de drie winnaars van een moderne smartphone-filmbewerking. Elke winnaar kreeg ook een ludiek prijsje, zoals 200 gram jam, 200 snoepjes of 200 waxinelichtjes. Ten slotte de echte winnaar van 200 euro en een toneel-, lied- én filmbewerking van zijn verhaal.

koningsdrama-winnaars

Dit is mijn niet-winnende koningsdrama in 200 woorden:

Koningin Wilhelmina de Tweede

Na vier dagen begin ik net een beetje te wennen. Dan is er ineens druk gefluister. De dokter loopt naar het kamertje van koningin Wilhelmina. Ik kijk vragend naar mijn onderwijzeres, maar die wijst met haar strenge blik op de familiestamboom. Braaf dreun ik alle voorouders en gestorven halfbroers op, terwijl ik naar het portret staar en mijn eigen gelaatstrekken probeer te ontwaren.

Tot nu toe wist ik weinig van het koningshuis. Ik kende alleen het verhaal van de tienjarige Wilhelmina, net zo oud als ik toen, die al koningin werd. Maar inmiddels heb ik zoveel geleerd dat ik haar beter ken dan mezelf.

Vier dagen geleden werd ik meegenomen naar het paleis, waar me werd uitgelegd:
‘Koningin Wilhelmina is ernstig ziek. Wij houden rekening met het ergste. Omdat zij de laatste Oranje afstammeling is, zou dat het einde van ons koninkrijk betekenen. U begrijpt, wij kunnen dat niet laten gebeuren. U vertoont genoeg gelijkenis met Hare Majesteit. Met wat onderwijs in houding en familiegeschiedenis kunt u voor haar doorgaan.’

De dokter verschijnt. Ik bijt op mijn lip. Het zal toch niet? Ik ben er niet klaar voor!
‘Het gevaar is geweken,’ zegt hij. ‘Zij zal volledig herstellen.’

 

Lissabon – Berlijn – Naar huis

City2Cities, een internationaal literatuurfestival in Utrecht (20 – 28 april 2013), organiseerde dit jaar een schrijfwedstrijd. De opdracht was een reisverhaal te schrijven. Omdat City2Cities dit jaar in het teken van Lissabon en Berlijn staat, schreef ik een verhaal dat die twee steden verbindt. Omdat mijn verhaal niet tot de 30 genomineerden hoort, kan ik het nu al hier delen.

Naar huis

Na vier weken Afrika was de aankomst in Lissabon tegelijkertijd een cultuurschok en een verademing geweest. Lissabon was ineens weer een moderne, westerse stad. Dat stond in schril contrast met de savanne van Mozambique. Maar wat waren we gelukkig toen we ergens buiten het centrum het plein Largo de São Domingos vonden; een stukje Afrika in Portugal. Vol weemoed dansten we die avond een kizomba, zonder de Angolese dans echt onder de knie te hebben. We aten een garnalen-moqueca en waanden ons nog één avond terug in het eindeloze Afrika.

We hadden in een week nog lang niet genoeg van Lissabon gezien, maar we moesten door. Of eigenlijk terug. Terug naar huis. Dus knikten we nog één keer naar Cristo Rei, het levensgrote Christusbeeld, en keerden het de rug toe.

Stilzwijgend zaten we uit het raampje van de trein naar de Portugese zon te staren. De vrijheid en het avontuur zaten nog in onze schoenen. We waren nog niet klaar om die thuis weer uit te schudden en weer een fatsoenlijk werkend leven op te bouwen. Maar het geld raakte op en we konden niet eeuwig blijven zwerven. Dus zaten we de negen uur lang naar Madrid te mijmeren over banen. Ik merkte dat Tom iets avontuurlijks in zijn nieuwe baan probeerde te stoppen. Mijn idee om reisleidster te worden, sloeg niet aan. Op reis zonder Tom en met een meute zeurende Hollanders… Dan liever weer bij het uitzendbureau aan de slag. En Tom zou weer een baan als accountmanager vinden. Het gewone leven zou wel weer wennen.

De vijftien uur lange reis van Madrid naar Parijs, waar we zo tegenop gezien hadden, vloog voorbij. Ons gemijmer over avontuurlijke banen en internationale buitenkansen was nog even voortgezet, maar nog voor we Valladolid voorbij waren, klonk Toms gesnurk door de coupé. Niet lang daarna was ik zelf ook in onrustige dromen verzonken.

(meer…)

Dichter op Hofwijck

Ik heb deelgenomen aan de poëziewedstrijd Dichter op Hofwijck. Hofwijck is een landgoed in Voorburg, dat Constantijn Huygens in de 17e eeuw liet aanleggen om aan het drukke leven in Den Haag te ontsnappen. Tegenwoordig is het een museum, dat na een grote renovatie halverwege 2013 weer de deuren zal openen.

Bieb

De opdracht voor deze poëziewedstrijd was om Hofwijck en Huygens te combineren met muziek. Muziek is namelijk het thema van de gedichtendag dit jaar. Op die dag, 31 januari 2013, worden de prijswinnaars bekend gemaakt. Er zijn juryprijzen, maar ook een publieksprijs. Dus er kan gestemd worden!

Alle gedichten zijn te lezen in de Bibliotheek aan de Vliet Voorburg en in etalages van winkels in de Herenstraat in Voorburg en de Damlaan in Leidschendam. Daar ben ik mijn gedicht nog niet tegengekomen… vind jij hem? In de bieb heb ik hem wel zien hangen.

ConstanteAanwezigheid

 

 

 

 

Klik op de foto hiernaast voor een vergroting van mijn gedicht.

Wil je stemmen – of alle 86 gedichten lezen – klik dan hier. Mijn gedicht heeft nummer 71 gekregen en heet Constante Aanwezigheid.

 

Update 31 januari: Helaas, mijn gedicht behoort niet tot de winnaars. Bedankt voor het stemmen!

 

 

Jaaroverzicht 2012

2012 Het is december, dus tijd voor een terugblik op het jaar 2012!

zomer
Ik besluit eens serieus werk te maken van mijn schrijfhobby. Om te beginnen maak ik deze website. Ik zoek schrijfwedstrijden om aan deel te nemen. En ik ga op zoek naar mogelijkheden om in eigen beheer mijn boek Het Verloren Volk uit te geven.


september
Het verhaal dat ik heb ingestuurd voor de schrijfwedstrijd ‘1% inspiratie’ van de VAK Delft – Er was eens inspiratie – is een van de zes genomineerden. Tijdens de Delftse Dag van het Schrijven mogen de genomineerden hun verhaal voordragen bij de prijsuitreiking. En dan blijk ik de tweede prijs te hebben gewonnen!

 

oktoberIk Feliciteer Je
Ik ontdek twee schrijfwebsites, waar schrijvers verhalen kunnen plaatsen en op elkaars verhalen kunnen reageren.
Op 120w mogen alle verhalen maximaal 120 woorden tellen. Een fijne uitdaging voor iemand die zo kort van stof is als ik.
Op Boekvoorhaar (inmiddels opgeheven) mogen naast verhalen ook gedichten en artikelen komen. Deze website organiseert de wedstrijd ‘Ik Feliciteer Je’. Mijn inzending daarvoor is een van de 40 genomineerden. Deze verhalen worden gepubliceerd in een bundel. Mijn eerste publicatie!

Het Verloren Volk
november
Het is zover, mijn eerste boek is klaar! Het Verloren Volk is af en via mijn website te koop voor € 12,50. In de bibliotheek in Voorburg hou ik een boekpresentatie, met een mooie opkomst en een goede start van de verkoop. Voor mij absoluut het hoogtepunt van dit schrijfjaar!


december
De verkoop van mijn boek gaat rustig door. Het Verloren Volk ligt nu ook bij Boekhandel Leidsenhage en bij de Primera Voorburg.

 

2013
Wat gaat 2013 brengen op schrijfgebied? Ik blijf aan schrijfwedstrijden deelnemen, dus ik hoop weer op een paar mooie resultaten. Het Verloren Volk verkoopt vrolijk verder. En… een nieuw boek is in de maak!