regen

Fietsland

Nederland telt meer fietsen dan mensen. Dat klopt wel als je er over nadenkt. Iedereen heeft wel een fiets en hoeveel mensen ken je die bijvoorbeeld een stadsfiets en een racefiets hebben? Of een elektrische fiets en één waar je zelf het werk moet doen? Of een bakfiets erbij voor vervoer van kinderen of spullen? Het handjevol mensen dat geen fiets bezit – baby’s en hoogbejaarden – valt daar makkelijk tegen weg.

bike_ride_rain_cartoonDat ons land zo’n fietsland is, komt ongetwijfeld doordat het land plat en klein is. Maar het lijkt ook een beetje dom, voor een land waar het zoveel regent. Fietsen door de regen is vervelend en gevaarlijk. Niet alleen door gladde straten, maar zeker ook door regenpakken en -poncho’s die het zicht belemmeren en aan stuur of trappers blijven haken.

Waarom houden we dan vast aan het minst regen-vriendelijke vervoersmiddel? Ik ben niet de eerste die zich dat afvraagt. Op www.hetregentbijnanooit.nl houdt een woon-werk-fietser bij hoe vaak hij droog overkomt. Wat blijkt? Maar 9 % van de tijd regent het. Dus met goed plannen en een beetje geluk, kun je bijna altijd droog overkomen.

Daar denk ik nog eens aan als ik op de fiets naar mijn werk een regenbui over me heen krijg, net nadat de capuchon door een stevige tegenwind van m’n hoofd is gewaaid. Toch ben ik nog altijd beter af dan de chagrijnige koppen in de lange rij stilstaande auto’s waar ik langs fiets… Ik moet er niet aan denken.

 

In mijn wereld is het droog

Uitgeverij AquaZZ organiseerde een fotodichtwedstrijd. De opdracht was om bij één van de geselecteerde foto’s een gedicht te schrijven. Ik koos de foto met de oranje paraplu en schreef dit sonnet. Deze zat niet bij de winnende gedichten.

 

In mijn wereld is het droog

zodra de deur achter me sluit
klapt mijn parapluutje open
begin ik opgewekt te lopen
ik ben de enige die fluit

mensen rennen, rug gekromd
haren slierten, schoenen soppen
het lijkt voorlopig niet te stoppen
menig weergod wordt verdomd

ik hoor de trieste massa zuchten
angstig kijken zij omhoog
naar volgepakte wolkenluchten

terwijl ik een nieuw wijsje poog
zie ik geen reden om te vluchten
in mijn wereld is het droog