Column: Geluidloze badkamer
Het is tijd voor een nieuwe badkamer. Vol goede moed ga ik naar een meubelboulevard waar meerdere badkamerwinkels zijn. In de eerste winkel komt meteen een man in pak naar me toe, die me een kopje koffie aanbiedt. Ik sla de koffie beleefd af en maak voor de vorm nog een rondje door de zaak, maar loop zo snel mogelijk weer naar buiten. Een zaak met kopjes koffie is zeker buiten mijn budget. Het feit dat nergens prijskaartjes bij hangen, bevestigt dat alleen maar.
Gelukkig zijn er ook een paar vriendelijker geprijsde winkels met schreeuwerige aanbiedingen en een outlet afdeling. Geen maatpakken, geen koffie. Wel onderkasten met soft-close lades. En hoge kasten met soft-close deurtjes. En toiletten met soft-close brillen en deksels. Als je tegenwoordig badkamermeubels aanschaft, hoef je nooit van je leven meer iets dicht te duwen. Jammer natuurlijk als je wat frustraties wil afreageren door eens flink met een deur te slaan. Het duurt vast niet lang voordat kamerdeuren en huisdeuren ook soft-close zijn. Wel zo fijn voor de buren.
Dan begint het grote wachten. Alle meubels en onderdelen worden thuisbezorgd. De ene keer is het een klein pakketje dat de postbode brengt. De andere keer staat er een bezorger met een bus vol gigantische pakketten voor de deur. Eén bezorger. Dat betekent dat ik zelf moet helpen de douchedeur naar boven te sjouwen. Twee smalle portiektrappen op. Vraag niet hoe, maar het lukt. Zo ook het spiegelkastje en de wastafel met meubel. Ongelooflijk hoe zwaar die kleine kastjes kunnen zijn.
Na een week zijn alle spullen binnen. De badkamerverbouwing moet nog beginnen, maar ik moet eerst even bijkomen.