Blog

Schrijfwandeling

, , , , 0 Comments

Gisteren heb ik met Corrie Gramser van Zinexprez een schrijfwandeling gemaakt. In Hilversum, op het kantoor van Zinexprez verzamelden we voor deze wandeling met de naam Van Buiten Naar Binnen. Door de vakantietijd waren er dit keer maar twee aanmeldingen, maar dat maakte niks uit. Met zijn drieën gingen we op pad, de Hilversumse heide op, waar de paarse heideplantjes volop in bloei staan.

Ik zal niet te veel verklappen over de schrijfopdrachten, maar we werden uitgedaagd om op een heel andere manier naar alles om ons heen te kijken. Tijdens het wandelen maakten we aantekeningen in onze Van Buiten Naar Binnen opschrijfboekjes. Op een bankje met uitzicht op de heide schreven we alvast wat.

Terug in de Zinexprez schrijfkamer was het tijd om onze schrijfsels aan elkaar voor te lezen. Ook deden we daar nog een korte opdracht met voorwerpen die we onderweg hadden meegenomen.

 

Een leuke manier om eens ergens anders inspiratie te zoeken. Zinexprez ligt perfect, vlak naast het bos en de heide. Corrie reikt leuke opdrachten aan en creëert een relaxte sfeer voor het voorlezen van de geschreven teksten.

Deze schrijfwandelingen zijn op het moment zelfs gratis, al zijn ze wat mij betreft zeker geld waard.

 

Kleine gratis bibliotheekjes

, , , ,

Een uit Amerika overgewaaid fenomeen: Little Free Library. Een kastje, zomaar ergens langs de weg, waar iedereen boeken kan ruilen, brengen of meenemen. Er verschijnen er langzaam steeds meer in Nederland. Ik vond er twee in Den Haag en Delfgauw.

In Den Haag staat deze Little Free Library aan de Valkenboskade, tegenover huisnummer 236.

Vandaag bracht ik er drie boeken: Meermin van Betsy Carter, Zoete Tranen van Madeleine Wickham en natuurlijk mijn eigen boek Het Verloren Volk. Ik nam ook twee boeken mee: Ondersteboven van Jill Mansel en een boekje over Baby’s Eerste Jaar.

In Delfgauw staat een klein bibliotheekje aan het eind van een doodlopend straatje bij Vrijenban nummer 14.

Hier liet ik vandaag ook drie boeken achter: Dollarprinces van Karyn Bosnak, Mijn Meneer van Ted van Lieshout en natuurlijk… Het Verloren Volk!

 

Schrijven a la Annie M.G. Schmidt

, , , , , , 0 Comments

Op een mooie Pinksterdag, 19 mei 2013, volgde ik de workshop Schrijven à la Annie bij het Schrijfatelier in Amsterdam. Elsbeth Vernout nam ons mee door de versjes, liedjes en verhalen van Annie M.G. Schmidt en zette ons zelf aan de slag. Ik ging naar huis met heel wat stukjes en beginnetjes. Hier één van mijn resultaten:

 

De Wolkenwei

Welkom in de Wolkenwei
Leuk dat je je meldt bij mij
Mijn naam is Dot van Donzenveer
Ik zorg voor zonnig, rustig weer

Morgen geef ik een stralend feest
want er is 300 jaar geen storm geweest
Sinds ik de koningin ben hier
maken we rustig en kalm plezier
Geen rennen en springen en schreeuwen meer
De wolkenbewoners zijn kalm als het weer

Als iemand hier naar binnen wil
en zijn mond en voeten staan nooit stil
dan hou ik hem tegen aan de poort
voordat hij de donzige rust verstoort

Ik laat hem 100 rondjes hollen
en warme melk drinken, maar wel volle
Dan blaas ik een wijsje, loom en traag
waarna ik hem slapend naar binnen draag

 

 

Hemels Genot en Eigentijds Auteurschap

, , , , , , , , 2 Comments

Vandaag was het zover: de presentatie van de verhalenbundel Hemels Genot.
De bundel is ontstaan uit een schrijfwedstrijd georganiseerd door Schrijfatelier Alicia. De opdracht was een verhaal te schrijven rond het thema Hemels Genot. De wedstrijd leverde 220 inzendingen op. Daar werden door Alicia en Lulu Wang 50 genomineerden en vijf winnaars uitgekozen.

 

Mijn verhaal Genieten was één van de 50 geselecteerden en werd opgenomen in de bundel die vandaag gepresenteerd werd. De vijf winnaars mochten hun verhaal voordragen. Daarna kregen alle geselecteerden een exemplaar van de bundel en een ster waarmee een volgend eigen boek aanbevolen wordt door de Boekenrealisator, die ook voor het drukken van deze bundel heeft gezorgd.

 

 

Aansluitend was er een masterclass van Lulu Wang over Eigentijds Auteurschap. Zij vertelde vol enthousiasme over haar eigen ervaringen met het schrijven en uitgeven van haar tien boeken. Het belangrijkste wat ik meeneem is haar waarschuwing om je niet te veel te laten sturen door uitgevers en boekhandelaren, maar trouw aan jezelf te blijven. 
Eigentijds auteurschap is naar je hart luisteren.

 

 

 

 

 

Verstandskies

, , , , , 0 Comments

Trillend als een rietje neem ik plaats in de stoel. Een week geleden was ik ook al hier bij de tandarts, voor de jaarlijkse controle. ‘Jaarlijks’ is niet het goede woord, ik bleek al sinds 2009 niet meer geweest te zijn, oeps. Maar goed. De tandarts was tevreden over mijn tanden. Alleen merkte hij tussen neus en lippen op dat er een gaatje in m’n verstandskies zat en dat hij die maar beter kon trekken.

Dus laat ik me nu met tegenzin in de stoel zakken. Ik begin meteen allerlei vragen te stellen. Moet er ook een hechting in? Hoe lang werkt de verdoving?
Zijn gehandschoende handen duiken in m’n mond. Ineens bedenk ik het enige pluspunt van het beroep tandarts: je kunt mensen het zwijgen opleggen.

Er gaat meteen aan twee kanten van de kies een verdoving in. Mijn beeld dat mijn halve gezicht scheef zal hangen blijkt niet te kloppen. Eigenlijk is er van buiten niks te zien. En van binnen is er alleen een vieze smaak.

Ik dacht dat de verdoving een tijdje in moest werken, maar nee, hij begint meteen mijn kies aan te vallen. Niet te zachtjes zet hij een soort beitel er tegen, tot de kies krakend meegeeft. Met nog een paar andere werktuigen is het onding er zo uit gewrikt. Gelukkig meldt hij meteen dat een hechting niet nodig is.

Trots laat de tandarts mijn verstandskies zien. De wortels zijn gekruld als weerhaken. Hij vertelt opgewekt dat als hij dat op de röntgenfoto’s gezien had, hij er niet aan begonnen was. Fijn om te weten.
Op het aanbod om de kies mee naar huis te nemen ga ik maar niet in.

Ik krijg een gaasje om op te bijten en de stoel gaat weer rechtop. Daarmee verdwijnt ook al het bloed uit mijn hoofd en de wereld begint te draaien. De stoel maar weer naar achter. Ik rek mijn verblijf nog even. Zodra ik weer kleur in m’n gezicht heb, stuurt de tandarts me naar een stoel in de wachtkamer. Zijn werk moet door.

Thuis laat ik al het klaargelegde ijs, paracetamol en vloeibaar voedsel links liggen. Ik kan gewoon met rechts kauwen, niet te hard. Twee dagen wat minder eten kan geen kwaad. Verder is er al gauw niks meer aan de hand.
De andere verstandskies zal er ook een keer uit moeten. Ach.

 

Schrijven in Letterdyfe House, Connemara, Ierland

, , , , , , , , 2 Comments

Afgelopen week zat ik met negen andere schrijvers in een prachtig landhuis met de naam Letterdyfe House, in het mooiste deel van West Ierland: Connemara.Letterdyfe Bankje

 

Onder de bezielende leiding van schrijfdocenten Henk Weltevreden en Willy Hilverda haalden we inspiratie uit het kleine havendorpje Roundstone, het sprookjesachtige bos rondom het huis en natuurlijk de gesprekken met elkaar.
Letterdyfe Bos

 

Henk gaf ons tassen vol ideeën waar we zelf keuzes uit konden maken. Zo schreef ik een verhaal over een stel dat in Roundstone in een hotel incheckt voor twee maanden, met een koffertje met een in dekens gewikkeld voorwerp.
Narrathon kaartjes gaven mij een beginzin, eindzin, genre, hoofdpersoon, gebeurtenis, etc. die ik in een verhaal moest verwerken, wat een sprookje met zingende dieren opleverde.

 

Willy gaf ons schrijfopdrachten die in de loop van de week opbouwden van een personage naar een monoloog naar een dialoog. Het voordragen van de dialogen leverde een paar hilarische toneelstukjes op. Maar het leverde vooral boeiende personages en dialogen op – de basis van elk sterk verhaal.

Tim Robinson

Aran Islands

 

Tussen het schrijven door maakten we tijd om schrijver Tim Robinson te bezoeken.

 

En we wandelden een dagje rond over de rotsachtige Aran Islands.

 

 

 

Kortom: veel geschreven, geleerd, gelezen, gezien, gelachen, gegeten en vooral… gezellig.

 

Letterdyfe Henk

 

«< 4 5 6 7 8 >