Verhaal in de minibieb tussen de boeken
The Writer’s Guide organiseerde een korte verhalen wedstrijd met als thema Tussen de Boeken. Mijn verhaal heeft niet gewonnen, maar kun je hieronder gewoon lezen.
In de minibieb
Het regent, wat betekent dat het rustig is in de minibieb. Ruben schrikt op als het deurtje opengaat. Een vrouw zet een boek neer en zonder te kijken naar de andere boeken slaat ze het deurtje weer dicht. Ze fietst snel weg, haar hoofd gebogen tegen de regen. Ruben ziet een klein randje uit het boek steken. Zo te zien een oude boekenlegger. Fijn, die hebben meestal de mooiste verhalen.
‘Goedemiddag,’ zegt Ruben beleefd.
‘Goedendag, jongeman,’ antwoordt de oude boekenlegger.
‘Mijn naam is Ruben,’ zegt de jonge boekenlegger.
‘Mijn naam is Philip.’
‘Hé, Flip!’ roept Ruben uit. ‘Ik bedoel, meneer Philip. Wij hebben ooit samen op een boekenmarkt gelegen. Jeetje dat is lang geleden. Toen regende het ook. Weet u nog?’
‘Jawel, dat weet ik nog. Je bent toen met een verkocht boek meegegaan?’
‘Ja. Ik ben toen lang in een huis geweest, maar toen werd ik in een bibliotheekboek gestopt. Fantastisch was dat. In de bibliotheek zijn we echt met veel, joh. Dat was supergezellig! Dat waren de beste drie weken van mijn leven. Daarna heb ik jaren in een vergeten hoek van een boekenkast gestaan. En u?’
