Vorige week was ik in Noord-Frankrijk voor een schrijfweek. Heerlijk relaxed een hele week niks anders hoeven dan schrijven. Samen met veertien andere schrijvers en schrijfcoach Inge de Bie verbleven we op Milonga bij Fons. Hij zorgt de hele dag voor lekker eten. Wij hoeven niks en kunnen lekker schrijven, lezen, wandelen en genieten van het verrassend mooie weer.
Milonga in de zon
Waar ik aan schreef? Aan mijn volgende kinderboek. Hopelijk. Het manuscript met de werktitel KoppelKids is een project waar ik al jaren mee bezig ben. Nadat een aantal uitgevers het afwezen, ben ik weer aan het herschrijven gegaan. Zo heb ik het verhaal deze week weer flink verbeterd. Nog steeds hoop ik binnenkort een uitgever te vinden. Wordt vervolgd!
Schrijver in actie (dank voor de foto, Marjan)
Tijdens deze schrijfweek maken we ook graag een kampvuur voor een literaire avond. Elke schrijver leest een stuk voor. Marlies maakte deze spookachtige foto van mijn voorleesmoment.
Afgelopen week was ik in Noord-Frankrijk voor een schrijfweek. Op het landgoed Milonga in het piepkleine dorp Le Coq Banni kwamen 14 schrijvers bij elkaar om ieder aan hun eigen werk te schrijven. Inge de Bie begeleidt als schrijfcoach iedereen die even niet verder kan of zijn verhaal wil bespreken. Fons, de eigenaar van Milonga, zorgt elke dag voor een heerlijke uitgebreide maaltijd. Het terrein omvat een uitgebreide tuin die doorloopt in een groot bos. Genoeg ruimte om een wandeling te maken of op een bijzondere plek te gaan zitten schrijven.
Deze week werkte ik verder aan de kinderverhalen die ik hoop te bundelen. Verhalen over kinderen die een dag alles anders doen. Jip praat een hele dag in rijmwoorden, Benjamin speelt de hele dag buiten, Anna viert na moederdag en vaderdag ook Kinderdag. Ik kwam terug met een betere structuur, een aantal afgeronde verhalen en weer veel nieuwe verhaalideeën.
De afgelopen vijf dagen was ik in Aubenton, een dorpje in Noord-Frankrijk, net over de Belgische grens. Met elf andere schrijvers zat ik een weekje in Centre de Buirefontaine voor 5 dagen lekker schrijven. Met drie redenen:
1) rust om te schrijven
Ik schrijf graag, maar toch is het moeilijk om me thuis niet af te laten leiden. Er is altijd een huishoudelijk klusje, werk, hobby of gewoon wat surfen op het internet. In ons Franse vakantie-oord werden alle maaltijden voor ons verzorgd; zelfs opruimen hoefden we niet te doen. Verder was alle tijd voor schrijven. En er was geen internet, dus geen kans om te verdwalen op social media als ik een lastige scene moest schrijven.
2) inspiratie
Zet schrijvers bij elkaar en er gebeurt wat. Alleen al het feit dat je helemaal in Frankrijk ben om te schrijven, levert al meer woorden op dan een gewone dag thuis. Maar er is ook een hoop extra stimulans. Zoals een vel papier waar iedereen zijn mooiste zinnen op mag schrijven. Dan zijn er de gesprekken aan tafel, over moorden in een wasstraat, tijgerhuiden, maar ook over teveel bijwoorden en tussenwoorden en hoe pijnlijk het is om een mooi stuk tekst te moeten weggooien.
3) begeleiding
Wat ook heerlijk is, is dat je de schrijfdocenten in huis hebt. Deze week waren Suzanne Wouda en Inge de Bie met ons mee. Steeds als ik een versie van mijn verhaal af had, was een van hen, of een van de andere schrijvers, bereid die te lezen en van zinnig commentaar te voorzien. Elke versie werd meteen weer beter. Een lekkere en snelle manier van werken.
Het was genieten, de mooie, rustige omgeving, perfecte verzorging en gezellige mensen!
