Deze verhalen komen in de bundel Rommelzolder, die tijdens de kinderboekenweek (6 – 17 oktober) verschijnt.
Rommelzolder: een bundel spannende kinderverhalen
De bundel verschijnt in oktober, maar is nu alvast te bestellen voor €14,95. Stuur mij een berichtje of bestel hem bij uitgeverij Neckar. Van elk verkocht exemplaar gaat 1 euro naar stichting KiKa.
Afgelopen week was ik in Witteveen, Drenthe voor een schrijf7daagse. Op het mooie, rustgevende Hof van Axen kwamen acht schrijvers onder begeleiding van Inge de Bie schrijven aan hun eigen projecten. We konden lekker de hele week schrijven, wandelen door de groene omgeving, lezen, spelletjes doen en verhalen aan elkaar voorlezen rond het kampvuur.
Voorlezen rond het kampvuur
Ik heb geschreven aan een nieuw kinderverhaal met de voorlopige titel Abel & de Tasmanen. Tasmanen zijn wezentjes die ik bedacht heb. Hier een paar zinnetjes uit de introductie van de tasmanen:
Abel kijkt naar het beestje en zijn mond valt open. Het heeft een rond lijf en is net zo groot als Abel die op zijn knieën zit. Het wezentje is helemaal blauw en heeft een enorme bos haar op zijn hoofd en rug, als de manen van een paard, maar dan veel meer.
Hij krabt op zijn hoofd met zijn hand met drie vingers. Zijn armen zitten een heel rondje om zijn lijf heen geslagen en dan nog is er een stuk arm over om dingen te pakken.
Hij draait zich om, tilt zijn enorme bos haren op en duwt die naar één kant. Met open mond kijkt Abel naar een grote zak die in zijn rug ingebouwd lijkt. Aan de bovenkant is de opening smal samengetrokken. Hij maakt de opening wijder met een spier. Dan trekt hij de spier weer aan en is de tas afgesloten. Zijn manen vallen er weer overheen, zodat er niks meer van de tas te zien is.
Rond het kampvuur las ik het eerste hoofdstuk voor, met bovenstaande intro van de tasmanen. Tot mijn verrassing inspireerde mijn verhaal twee mensen: de kok Jelle die spontaan blauwe pannenkoekjes bakte en Leander de Goede, die meteen een tekening van de tasmaan maakte. En wat voor een tekening! Hij heeft de manen en superlange armen perfect gevangen. Deze tekening kan ik mooi naast mijn monitor hangen ter inspiratie terwijl ik verder schrijf.
De meesten van jullie weten dat ik graag superkorte verhalen van 120 woorden schrijf. Vandaag plaatste ik mijn 200e verhaal op 120w.nl. Een jubileum!
Natuurlijk blijf ik lekker doorschrijven. Lees al mijn 120-woorden-verhalen hier. Of kijk op 120w.nl voor alle verhalen van alle schrijvers. Het staat iedereen vrij om een verhaal te plaatsen, dus probeer het zelf eens!
Schrijverspunt organiseerde ook dit jaar weer een wedstrijd voor 55-woorden-verhalen. In de afgelopen jaren werden verschillende van mijn verhalen opgenomen in de bundels.
Dit jaar werd mijn verhaal helaas niet geselecteerd voor de bundel, maar daarom kan ik hem hier delen:
Een moeders grootste nachtmerrie
‘Wat is hier gebeurd?!’
De huiskamer ligt bezaaid met omgevallen meubels en scherven van een vaas. Mijn jongste dochter ligt over een stoelpoot gedrapeerd. Mijn oudste dochter staat ernaar te kijken. Overstemd door de harde muziek huilen beiden hartverscheurend. Wacht eens even. Is het huilen of lachen?
‘Stoelendans!’ gieren ze uit.
De wedstrijd is afgelopen, maar 55-woorden-verhalen inzenden kan het hele jaar door op de website van Schrijverspunt.
Nog net voordat dit jaar overschaduwd werd door de Corona-pandemie, mocht ik optreden bij Woordkunst in Maassluis. Tijdens het poëziecafé droeg ik een aantal van mijn 120 woorden verhalen voor.
Woordkunst Maassluis
Hoogtepunt van dit schrijfjaar was het verschijnen van mijn boekje Antirobot. Dit verhaal in de serie Vlaamse Filmpjes wordt op Vlaamse scholen gelezen door kinderen van 10 – 13 jaar.
Antirobot
Dit jaar verschenen twee verhalen in bundels. De eerste was in de serie 55 woordenverhalenbundels. De tweede was Bedankt, een verzameling verhalen en gedichten ter ondersteuning van de mensen in cruciale beroepen tijdens de corona-crisis.
Verhalenbundels en kinderboek
In het Voorburgse krantje verscheen een interview met mij waarin ik mocht vertellen over mijn verhalen en Antirobot.
Natuurlijk zit ik weer vol nieuwe plannen en verhaalideeën, dus op naar schrijfjaar 2021.
Afgelopen week stond ik in Het Krantje. Zij hebben een serie Lokale Schrijvers, waarin eens per twee weken een schrijver uit Leidschendam-Voorburg wordt geïnterviewd. Voor deze editie interviewde Peter den Hollander mij over mijn schrijfwerk. Het interview is te lezen op de website van Het Krantje of klik op onderstaande afbeelding om hem te vergroten.
