Op 10 oktober wordt kinderverhalenbundel De Rommelzolder gepresenteerd in boekhandel Haasbeek in Alphen aan den Rijn. In de bundel staan 17 spannende kinderverhalen, waaronder mijn Bezoek Op Zolder. Zie het facebook-evenement voor de boekpresentatie. Als je erbij wil zijn, dat kan! Laat het me van te voren weten.
Hier is alvast een klein fragment uit mijn verhaal Bezoek Op Zolder:
Roos kijkt waar het licht vandaan komt. Ze dacht dat het een klein kiertje zou zijn, maar het is best een grote opening in de muur naar de buren. Het gat is zo groot dat ze er misschien wel doorheen past. Dat is pas een goede verstopplek! Voorzichtig laat ze zich op haar handen en knieën zakken. Als ze naar het gat toe kruipt, kraakt de vloer. Direct is ze stil, maar het is al te laat. Ze hoort Kai de zoldertrap op rennen. ‘Roos! Ik hoor je wel.’ Kai is al snel boven. ‘Waar ben je?’ Roos hoort hem dichterbij komen. Snel kruipt ze door het gat. Maar daarbij kraakt opnieuw de vloer, en Kai vindt haar makkelijk. Zijn hoofd verschijnt om de hoek van de stapel dozen. ‘Gevonden!’ Verbaasd kijkt hij door het gat naar Roos. ‘Zit je nou in het huis van de buren?’ fluistert hij. Roos fluistert als vanzelf ook. ‘Ik geloof het wel.’
Ik heb de Baarnse Literatuurprijs 2021 gewonnen! Een hele eer om uit 150 inzendingen gekozen te worden en deze mooie prijs te ontvangen uit handen van de burgemeester. Een klein verslag van de prijsuitreiking.
Op zaterdag 4 september 2021 was de prijsuitreiking in de Pauluskerk in Baarn. De 12 genomineerden kregen een ereplaats op stoelen vooraan en in de kerkbanken zat een beperkt aantal geïnteresseerden. Bij binnenkomst klonk cellomuziek van Wendy Koolhoven, begeleid door een pianiste.
in de Pauluskerk, bloemen en schilderijen voor de winnaar
Blijven zitten
Eerst was er een lezing van de Baarnse schrijver Rob Bakker. Verrassend leuk en herkenbaar vertelde hij dat je als schrijver vooral moet blijven zitten. Dus laat je niet afleiden, ga geen andere dingen doen, wacht niet tot inspiratie komt. Blijf zitten achter computer of papier en ga schrijven.
3 winnaars
Daarna werd het juryrapport voorgelezen en volgden de 3 winnende verhalen. Eerst nog in willekeurige volgorde. De juryleden lazen de winnende verhalen voor, nog zonder de schrijver te noemen. Eerst werd Bitterzoet voorgelezen, daarna Het Assessment. Mooie en ook grappige verhalen. Inmiddels steeg de spanning natuurlijk onder de genomineerden. Tot mijn verrassing was het derde verhaal Flarden, mijn verhaal! Jurylid Cees Roodnat las het met veel inleving voor.
De hoofdprijs
Nu werd het echt spannend, want in welke volgorde waren de 3 winnaars geëindigd? Ik was natuurlijk al dik tevreden dat ik bij de top 3 van al die inzendingen zat. Maar als je eenmaal zover bent, hoop je ook stiekem wel te winnen.
De 3e prijs ging naar Het Assessment van Annemarie Steenbergen, die ook de publieksprijs won. De 2e prijs was voor Bitterzoet van Jeanette Schoonderbeek. Toen wist ik natuurlijk wat dat betekende: de hoofdprijs was voor mij!
Uit handen van burgemeester Röell ontving ik een oorkonde en juryrapport, een bos bloemen en een tas vol Baarnse cadeautjes. Ook mocht ik uit drie schilderijen kiezen. Dat werd dit mooie doek van Kees Sturkenboom, die zelf ook aanwezig was.
In het juryrapport stonden deze mooie woorden over mijn verhaal Flarden:
De jury waardeert dit verhaal niet alleen omdat het goed geschreven en opgebouwd is, maar vooral vanwege de geloofwaardigheid en diepgang plus het feit dat het thema hier niet letterlijk maar als een metafoor voor de verbindende kracht van vriendschap is opgevat. Kortom: een prijzenswaardig verhaal!
Ik hebben gezellig nagepraat met de schrijvers, juryleden, kunstenaars, muzikanten en andere bezoekers. Verder heb ik nog even in Baarn rondgelopen, want het was een mooie gelegenheid om de stad te bekijken. Zo heeft Baarn een van de mooiste minibiebs (een kastje waar iedereen boeken kan ruilen, pakken of neerzetten.)
minibieb Stationsstraat Baarn
Na een bezoek aan de mooie boekhandel Den Boer, ging ik dik tevreden naar huis.
Voor het elfde jaar op rij wordt de Baarnse Literatuurprijs georganiseerd. Dit keer is het thema Suikerspin. Er zijn 152 verhalen ingestuurd, waarvan er 12 genomineerd zijn. Mijn verhaal Flarden zit daarbij!
het thema van dit jaar is suikerspin
Deze 12 genomineerde verhalen maken kans op de drie prijzen en de publieksprijs. Lees alle verhalen hier online en stem op Flarden voor de publieksprijs, of een ander verhaal als je dat beter vindt natuurlijk :)
Deze verhalen komen in de bundel Rommelzolder, die tijdens de kinderboekenweek (6 – 17 oktober) verschijnt.
Rommelzolder: een bundel spannende kinderverhalen
De bundel verschijnt in oktober, maar is nu alvast te bestellen voor €14,95. Stuur mij een berichtje of bestel hem bij uitgeverij Neckar. Van elk verkocht exemplaar gaat 1 euro naar stichting KiKa.
Afgelopen week was ik in Witteveen, Drenthe voor een schrijf7daagse. Op het mooie, rustgevende Hof van Axen kwamen acht schrijvers onder begeleiding van Inge de Bie schrijven aan hun eigen projecten. We konden lekker de hele week schrijven, wandelen door de groene omgeving, lezen, spelletjes doen en verhalen aan elkaar voorlezen rond het kampvuur.
Voorlezen rond het kampvuur
Ik heb geschreven aan een nieuw kinderverhaal met de voorlopige titel Abel & de Tasmanen. Tasmanen zijn wezentjes die ik bedacht heb. Hier een paar zinnetjes uit de introductie van de tasmanen:
Abel kijkt naar het beestje en zijn mond valt open. Het heeft een rond lijf en is net zo groot als Abel die op zijn knieën zit. Het wezentje is helemaal blauw en heeft een enorme bos haar op zijn hoofd en rug, als de manen van een paard, maar dan veel meer.
Hij krabt op zijn hoofd met zijn hand met drie vingers. Zijn armen zitten een heel rondje om zijn lijf heen geslagen en dan nog is er een stuk arm over om dingen te pakken.
Hij draait zich om, tilt zijn enorme bos haren op en duwt die naar één kant. Met open mond kijkt Abel naar een grote zak die in zijn rug ingebouwd lijkt. Aan de bovenkant is de opening smal samengetrokken. Hij maakt de opening wijder met een spier. Dan trekt hij de spier weer aan en is de tas afgesloten. Zijn manen vallen er weer overheen, zodat er niks meer van de tas te zien is.
Rond het kampvuur las ik het eerste hoofdstuk voor, met bovenstaande intro van de tasmanen. Tot mijn verrassing inspireerde mijn verhaal twee mensen: de kok Jelle die spontaan blauwe pannenkoekjes bakte en Leander de Goede, die meteen een tekening van de tasmaan maakte. En wat voor een tekening! Hij heeft de manen en superlange armen perfect gevangen. Deze tekening kan ik mooi naast mijn monitor hangen ter inspiratie terwijl ik verder schrijf.
De meesten van jullie weten dat ik graag superkorte verhalen van 120 woorden schrijf. Vandaag plaatste ik mijn 200e verhaal op 120w.nl. Een jubileum!
Natuurlijk blijf ik lekker doorschrijven. Lees al mijn 120-woorden-verhalen hier. Of kijk op 120w.nl voor alle verhalen van alle schrijvers. Het staat iedereen vrij om een verhaal te plaatsen, dus probeer het zelf eens!
